معماری چیست ؟
وجه مشترک بین معماری و مجسمه سازی ، سه بعدی بودن آنهاست .
در معماری موضوع اولیه ایجادی فضای محفوظ و دارای حصار است که
انسان را در امان نگاه می دارد و حس امنیت را در آن زنده می کند ،
در بنای یک ساختمان ترکیب از عناصر اولیه نظیر :
- رنگمایه
- بافت
- مواد
- مقیاس
مطرح است .
ابتدایی ترین ساختمان ، مکان سقف داری است که انسان می تواند
امور مورد نیاز خود مانند خوابیدن ، خوردن ، کار کردن را در آن انجام دهند
و از سرما و گرما در امان باشد. به این مکان خانه انسان اطلاق می شود.
اولین گروهی از انسان ها غارها و صخره های را برای زندگی انتخاب کردند
و این دسته مکان ها را برای زندگی خود برگزیدند.
معماری در گذر زمان:
مقارن با پیشرفت هنر ، معماری نیز پیشرفت قابل توجهی کرد
و ساختمان هایی ساخته شد تا نیاز های بیشتری از انسان ها را برآورده کند.
مانند کلیساها ، زیارتگاها ، بناهای یاد بود ، دادگاه ها ، سالهای نمایش ،
مجتمع های ورزشی ، موزه ها ، بیمارستانها ، مدارس ، دانشگاه و کتابخانه ها .
هر کدام از این فضا ها براساس نیاز خاص انسان ها ساخته شد ،
دسته بندی هایی که نیاز های کاربری انسان ها باعث ایجاد آنها گردید ،
فضاها برای اعمال مذهبی ، کاربری های دولتی یا آموزشی و نیز کاربری هایی که
نیاز های درمانی انسان ها را پاسخ می داد.
شکل و سبک بناهای عمومی
شکل و سبک بناهای عمومی علاوه بر داشتن مشخصه کاربری
باید سلیقه عمومی جامعه را در بر می گرفت و نشان دهنده نهاد خاص اجتماعی بود .
در بیشتر موارد سنت های فرهنگی منطقه هم در شکل دادن به معماری تاثیر گذار بود ،
این سنت ها تحت تاثیر عوامل ملی ، جغرافیایی ، مذهبی و فکری یک جامعه قرار داشت.
طرح ها و تزئینات معماری که تحت تاثیر عوامل فوق هستند ، دائما در حال تغییر و به روز رسانی هستند .
دانش معماران جامعه از اصول فنی در کنار هنر و استفاده از مواد
و مصالح مناسب سهم مهمی از ارائه صحیح معماری دارد .
مقارن با پیشرفت هنر ، معماری نیز پیشرفت قابل توجهی کرد
و ساختمان هایی ساخته شد تا نیاز های بیشتری از انسان ها را برآورده کند.
برای مثال منارها مظهر صعود به بالا ، به آسمان و بهشت ، گنبدها نشان دهنده طبقات مختلف آسمان و بهشتند ،
برج های و دژ های حکومتی نشانه قدرت و استحکام و بازشوها و پنجره ها تلویحا بیان کننده مکانی محفوظ و دنج هستند.
مسائل فنی در معماری
اغلب معمار هنر را بیشتر از فن اهمیت می دهند ، یا به بیان بهتر برای او شکل ساختمان مهم تر از مسائل فنی ساختمان است.
به هر حال این هنر اوست و اوست که عناصر اولیه را شکل می بخشد ،
البته سبک ها ، زمان ، نوع مهندسی ساختمان ، مصالح در تصمیم گیری نهایی او دخیل هستند.
ساختمان معمار باید پا برجا و محکم باشد
و برای آن کاربری خاصی که او طراحی کرده است به درستی کار کند ، این هدف نهایی معمار است.
با در نظر گرفتن موارد فوق ، معمار ناگزیر است به مسائل فنی و هنری هر دو
احاطه علمی داشته باشد و این موضوع باعث محدود شدن وی در آزادی عمل
در طراحی و تدبیر ذهنی و هنرمندانه او خواهد شد، علاوه بر این معمار باید خواسته های مشتری یا کارفرما هم مد نظر قرار دهد.
یک موضوع مهم هر قدر موضوع مفید بودن ساختمان مهم تر باشد محدودیت معمار نیز بیشتر می گردد.
با همه این محدودیت ها معماران همواره با بوجود آوردن طرح های بدیع در محیط خود و خلق آثار جدید گامها بسیار مثبتی برای معماری بر می دارند.
آنها دائما نیاز های انسان ها را بررسی می کنند تا راهکارهای بهتری برای بیان هنری خود بیابند.
آنچه یک معمار باید باشد:
یک معمار باید در عین حال یک صنعتگر و مهندس باشد
و بر روی مصالح ساختمانی اشراف کامل داشته باشد،
او با رو برو شدن با انواع کارفرما اعم از خصوصی یا دولتی
باید آماده باشد و گاه حتی تا حدودی هم سیاست مدار باشد.
باید نسبت به جامعه اطلاعات کامل داشته باشد تا فرهنگ جامعه
خود را به درستی درک کند . در نهایت از همه موضوعات مهم تر یک معمار باید هنرمند باشد تا عناصر ، تکنیک ها و سبک های هنرهای بصری را
خوب بشناسد و بتواند مسائل مربوط به شکل و کار ویژه ساختمان را به درستی درک کند.
دوره تری دی مکس
