میزرا مهدی خان شقاقی را به حق می توان پدر معماری معاصر ایران نامید.
او در سال 1223 خورشیدی در تهران متولد شد و پس از تحصیل در مدرسه دارالفنون ؛ در سال 1236 خورشیدی به دستور ناصر الدین شاه با هیئت محصلین به پاریس اعزام شد
و بعد از اتمام تحصیلات متوسطه و اخد گواهینامه مهندسی معماری از اکونال سوپریور و دانشکده معماری آرشیکتور پاریس در سال 1243 خورشیدی به ایران بازگشت.
آنچه از خاطرات میرزا مهدی خان شقاقی دریافت می شود ، می توان پی برد که مهندسی موفق نبوده است و بخش عظیمی از این عدم موفقیت متعلق به بستر
و محیطی است که او در آن زندگی و کار می کرد و بخشی دیگر متعلق به خود او بود.
ممتحن الدوله دغدغه معماری نداشت و خاطرات نوشته او خاطرات یک معمار نیست.
بخش عظیمی از یادداشت ها مربوط به ازدواج ، عشق های پنهانی ، بد گویی از زمانه ، شرح زندگی دوستان و یا توصیف میهمانی های دولتمردان ایرانی و خارجی بود.
در جای دیگری که به فرهنگ و تمدن ایران می پردازد ،
هدف او بیشتر مقایسه زنان و عشق در فرنگ و ایران است تا بستر اجتماعی و غیره … لذا بخش خاطرات معماری او بسیار اندک و بی اهمیت است.
خواننده یادداشت های او انتظار دارد بخش زیادی از مطالب خاطرات ممتحن الدوله در شرح و توصیف آموزش هایی که دیده و یا در بررسی معماری ایران و غرب بگذرد ،
چراکه او می توانست با آموزشی که در مدرسه معماری پاریس دیده بود ، این کار را به نحوه احسن انجام دهد، ولی افسوس که چنین نشد.
ممتحن الدوله بعد از بازگشت از فرنگ با مسائل و مشکلات خانوادگی و بی پولی زیادی روبرو می شود.
به طوری که مجبور می شود به صورت ناشناس در جاهای مختلف به عنوان
کارگر روزمزد کار کند. در اولین دیدار با ناصر الدین شاه، عنایت وی شامل حال او می شود و طراحی قصر فیروزه را به او پیشنهاد می کند.
همانگونه که خود او متذکر می شود، این طرح با همکاری استاد شیر جعفر معمار ، در مدت پنج سال به اتمام می رسد.
ممتحن الدوله هیچ گونه اطلاعات مفیدی در مورد طرح قصر نمی دهد.
ولی می توان از متون تاریخی و چند تصویر قصر ، اطلاعات کمی به دست آورد.
این قصر دارای بنایی رفیع و باغی بدیع است. حوضخانه های ظریف منیعی دارد.
در آنجا کاشیکاریهای بسیار خوب به دیوار های رواق نصب شده است.
این قصر و عمارت با شکوه در وسط یک جنگل مصنوعی ساخته شده است.
این قصر فیروزه دارای قناتی است که دو سنگ آب دارد و در سر راه شکارها جاجرود است.
با تصاویر به جا مانده از قصر و یادداشت های معییر الممالک می توان بیان نمود که ،
قصر فیروزه بنایی است که شباهت خاص به کلاه فرنگی های قاجاری و صفویه دارد.
ساختمان آن دو طبقه ، با پلانی به فرم چند ضلعی و رواقی دور تا دور آن چرخیده است.
تزئینات آن کاملا ایرانی و اسلامی است و در جای جای آن از فرم های قوسی
در تلفیق با مقرنس کاری استفاده گردیده است
که در دور تا دور ساختمان بنا به موقعیت پلان طبقات طراحی شده است.
یکی از مهمترین کار های میرزا مهدی خان شقاقی طراحی و نظارت بر ساخت عمارت
بهارستان و مسجد سپهسالار به سال 1253 خورشیدی است. همانگونه که خود او تاکید
می کند این کار مهم با نقش پر رنگ استاد حسن قمی ، یکی از مهم ترین معماران عهد ناصری شکل گرفته است.
البته نقش استاد قمی در طرح و ایده مسجد سپهسالار پر رنگ تر از آن چیزی است که
میرزا مهدی خان شقاقی بیان داشت. چرا که طرح مسجد سپهسلار اوج معماری مساجد
ایرانی است و از مهمترین تحولات معماری آن بسط فضا و تحول در سازه است.
در نتیجه معماری می توانست از پس این کار بر آید که تبحر در اجرای تکنولژی سنتی و
بینش خاص در معماری مساجد ایران را داشت ، این موضوع قطعا خصیصه استاد حسن قمی بود.
ممتحن الدوله بناهای دیگری را در تهران طراحی و اجرا کرد و
در سن 76 سالگی به سال 1299 خورشیدی در تهران در گذشت.
جهت ثبت نام و اطلاع از شرایط کلاس های آموزشی دکوراسیون داخلی
مفاهیم سبک کلاسیک اسکرول به بالا 
دوره تری دی مکس
